Η λαπαροσκοπική ή «ελάχιστα επεμβατική» χειρουργική επέμβαση είναι μια εξειδικευμένη τεχνική για τη χειρουργική επέμβαση. Στο παρελθόν, αυτή η τεχνική χρησιμοποιήθηκε συνήθως για γυναικολογική χειρουργική και για χειρουργική επέμβαση στη χοληδόχο κύστη. Τα τελευταία 10 χρόνια η χρήση αυτής της τεχνικής έχει επεκταθεί σε εντερική χειρουργική επέμβαση. Στην παραδοσιακή «ανοιχτή» χειρουργική επέμβαση ο χειρουργός χρησιμοποιεί μία τομή για να εισέλθει στην κοιλιά. Η λαπαροσκοπική χειρουργική χρησιμοποιεί αρκετές τομές 0,5-1 εκατοστών. Κάθε τομή ονομάζεται «θύρα». Σε κάθε θύρα εισάγεται ένα σωληνοειδές όργανο. Τα εξειδικευμένα όργανα και μια ειδική κάμερα γνωστή ως λαπαροσκόπιο περνούν μέσω των σωληνοειδών οργάνων κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Στην αρχή της διαδικασίας, η κοιλιά διογκώνεται με αέριο διοξείδιο του άνθρακα για να παρέχει χώρο εργασίας και θέασης στον χειρουργό. Το λαπαροσκόπιο μεταδίδει εικόνες από την κοιλιακή κοιλότητα σε οθόνες βίντεο υψηλής ανάλυσης στο χειρουργείο. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο χειρουργός παρακολουθεί λεπτομερείς εικόνες της κοιλιάς στην οθόνη. Αυτό το σύστημα επιτρέπει στον χειρουργό να εκτελεί τις ίδιες επεμβάσεις με την παραδοσιακή χειρουργική αλλά με μικρότερες τομές.
Σε σύγκριση με την παραδοσιακή ανοιχτή χειρουργική επέμβαση, οι ασθενείς συχνά με λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση αντιμετωπίζουν:
- Λιγότερο πόνο
- Λιγότερο χρόνο ανάρρωσης
- Μικρότερες ουλές
Η λαπαροσκοπική χειρουργική είναι τόσο ασφαλής όσο η παραδοσιακή ανοιχτή χειρουργική επέμβαση. Στην αρχή μιας λαπαροσκοπικής επέμβασης το λαπαροσκόπιο εισάγεται μέσω μιας μικρής τομής κοντά στο κουμπί της κοιλιάς (ομφαλός). Ο χειρουργός αρχικά επιθεωρεί την κοιλιά για να προσδιορίσει εάν η λαπαροσκοπική χειρουργική μπορεί να γίνει με ασφάλεια. Εάν υπάρχει μεγάλη ποσότητα φλεγμονής ή εάν ο χειρουργός συναντήσει άλλους παράγοντες που εμποδίζουν μια σαφή εικόνα των δομών, ο χειρουργός μπορεί να χρειαστεί να κάνει μεγαλύτερη τομή για να ολοκληρώσει την επέμβαση με ασφάλεια.